ölümde varmış

bin senedir dilimden düşürmediğim laflarım var. "ölüm yok ya ucunda"sı ise bağlaç oldu artık hepsine. sanki bir yerlerde beni ve sevdiklerimi, tanıdıklarımı bekliyor gibi. gelecek, birini alacak ve gidecek.

oyun oynamaya başlayıp kendini korku filminde bulan küçük çocuklar gibi pısıyorum ölümü duyunca. hani bilinç altında bir etkisi olması lazım. neden bu kadar taktım kafaya bu mereti diye düşünüyorum. bilgim dahilinde tahmin edebildiğim tek şey yakınlarımı kaybetmemiş olmam fazlaca. çok sevdiğim adamlardan biri 1991, bir diğeri 1998 de ayrıldı buralardan. düşünüyorum ki bende fazla bir alışkanlığı olmadı ölümlere. uzak geliyorlar bana. 1998'den beri de bu kadar yaklaşmamıştı zaten.

canımın en sıkkın olduğu, en daraldığım, en bıktığım anlarda her şeyden; ölüm yok ya ucunda derim. umurumda olmaz onun için en büyük sıkıntılar üzerinden 3 gün geçtikten sonra. ancak bu aralar her şey üst üste gelir oldu. dünyevi hayatın en önemli üç kıstası aşk, iş ve para da dibi boyladım. en soğuk sularda yüzüyorum hepsinde biraz soluk alabilmek için. ama olmuyor olamıyordu. içim sıkılıyor, ruhum daralıyor, kafamı sanki presle sıkıştırıyorlardı. her fırsatta kendimi hukuk ve iktisat kitaplarından kaçırıp bloglara bomboş konular üzerinden insanlara bulaşmaya zorluyordum. unutmak kafamı dağıtmak için. ama bugün artık her şeyin dibi gibiydi. unutamıyordum hiç bir şeyi. acil paraya ihtiyacım vardı. deli gibi ders çalışmam lazımdı. kız arkadaşım(!) olan zat bana siktiri çekmişti. bense bir başıma evden bile çıkamaz halde donuk bir ifadeyle isyan ediyordum sessizce. gene o ses geliyordu içimden. aynı kelimeleri fısıldıyordu kulağıma. "ölüm yok ya ucunda."



bu sefer ölümde varmış ucunda. geçen sene 2 ay kadar beraber olduğum. ancak farklı şehirlerde olmamız vesilesiyle devam ettiremediğim ilişkimin karşı tarafı hayata gözlerini yummuş. beyin kanaması geçirmiş aniden. bugün bursada toprağa verilecekmiş. bense sabahın 5'i olmasını ve otogarın açılmasını bekliyorum bursaya yol almak için. helalleşemediğim eski kız arkadaşımla hakkım varsa helal etmeye gidiyorum. ölümünde olabileceğini bilerek artık her şeyin sonunda!