şair olsam şu fotoğrafa bakıp şiir yazarım.ressam olsam şu fotoğrafa bakıp resmederim.yeterince güvensem kendime yazar olabilmek için hikayesini yazarım. besteci olsam yine mi çiçek derim meral okay olmaya soyunurum. balıkçı olsam kayığımı bu iskeleye bağlarım...olan oldu sayılır. bu zamana kadar yapılan yapıldı. yapılabildiği kadarıyla. hani kardeşlik falan denir ya. bir öz kardeşin vardır kardeş gibi. bir de hakikaten bir şeyler paylaştığın. buraya dikkat! hakikaten bir şeyler paylaştığın. bir şeyler paylaştığını sandıkların değil. kardeşlik dediğin paylaştıklarının reklamını etmek değil. kardeş gibi davranabilmektir. kardeş gibi davranmak salt kendinden büyüğe saygı duymakta değildir. kardeş gibi davranmak benim abimden gördüğümdür. benim kardeşlikten anlayışım odur. o da çıtayı öyle bi yere koymuştur ki bazıları zıplasa bile yetişemez kolay kolay.
asıl diyeceğim o değildi aslında. fotoya bakıp fotonun gerisindekine gönderme yapmaktı. ben bu fotoya baktıkça o engebeli yamuk yumuk ama ayakta kalmayı başarabilmiş iskelenin sonuna gelmiş, bir yerlere varabilmiş, aynı zamanda birbirlerine nasıl kardeş olunabileceğini göstermiş iki insan görüyorum. fotonun öbür tarafı bu iki insanı buralara kadar getirmiş anne baba olabilirdi elbet. ama onlar birazda o iskelede saklı kalmış sanki. iskelenin ayakları gibi. fotoyu çekense o kardeşliği son bir kaç senede görebilmiş ama fotoyu bırak bozmayı, eskitmeyi ona renk katmış bambaşka bir boyut kazandırmış ve bozmamak için elinden geleni ardına koymamış dünya tatlısı bir insan. teşekkür ediyorum sana. teşekkürler bu zamana kadar yaptığın her şey için ve bundan sonrası için... umarım sana yakışanı da ben bulurum.
